leraren en leraressen

StemacteurBloemen workshop Utrecht

 

 

 

Dit komt overeen met de manier waarop sommigen van ons over onderwijs denken. Er is echter ruimte voor onenigheid over de inhoud van de opdrachten, de vraag of er een hoofdonderwijzer bij moet worden betrokken, de verdeling van de tijd, de grootte van de groepen, enz. Het lijkt erop dat meestal een van de deelnemers er geen bezwaar tegen heeft om zowel les te geven als in een groep te werken. Wat de deelnemers echter doen is iets heel anders. Zij voeren de opdrachten van de instructie uit, met het doel een bepaald produkt te vervaardigen. In feite is het tijd die goed wordt geïnvesteerd. Kan er een voordeel zijn aan het leren van onderricht?

In studies worden workshopleden een deel van de experimentele groep. De workshopdeelnemers spelen een actieve rol in het doel en de uitkomst van het onderzoek. In een workshop hebben de deelnemers een directe invloed op het leren dat plaatsvindt. De workshop zelf is echter nauwelijks een typische activiteitenplaats, heeft weinig historische of theoretische betekenis, en neemt zelden tijd in beslag. Ze wordt zelden beschouwd als een onderdeel van het onderwijs.

In populaire interviews met leraren over hun activiteiten is echter de term “workshop” gebruikt.

In sommige problemen hebben workshops een positieve betekenis. In de literatuur en het onderwijs verwijst de nieuwste linguïstische theorie naar een vorm van ensemblelezen waarbij de deelnemer/luisteraar een actieve rol heeft in de rijkdom, de samenhang en de continuïteit van verhalen. Het individuele aspect van de interactie met de tekst, met de gedachten en ideeën van de auteur, wordt opgenomen als deel van de tekst zelf. Dat is een vorm van oefening die deel uitmaakt van de literaire vooruitgang, die zeker relevant is. Wanneer de deelnemers allemaal nadenken over de inhoud van de tekst en ook, in een echt contact met de tekst, hebben ze, naast de leesprocedure, een activiteit van denken. Dat is een effect van falende verantwoordelijkheid, evenals van verantwoordelijkheid, afwezigheid van extra inhoud die de deelnemer creëert, in samenwerking met andere deelnemers. Een bloemen workshop is een activiteit die, in dit geval, inhoudt dat men samenkomt met andere deelnemers, en de werkprocedure uitvoert die is voortgekomen uit de discussie die een workshop behandelt: een bepaald resultaat produceren dat multidimensionaal is, gebaseerd op een reeks aspecten en verschillende niveaus.

Dit type van entailment van de leesprocedure vertoont ook een andere overeenkomst voor een item van het leerplan, wanneer het “artikel” eigendom is van de leraar en overeengekomen is door de deelnemers. Het kan dus geïnterpreteerd worden als individuele mogelijkheden die verbonden zijn met de activiteit zelf. Het tweede kenmerk in de eerste conclusie verschijnt als een andere vorm van samenwerking. We moeten eraan herinneren dat dit de benadering is van een samenstelling die deel uitmaakt van de cultureel marxistische visie.

De niet-cartesiaanse benadering van de workshop

Zeker, een workshop kan evenwichtig zijn naar gelang van de middelen. Het kan worden beroofd zonder evenwichtig te zijn en het kan geen normale activiteit dupliceren die de deelname van anderen vereist; het kan dienen zonder aandacht te besteden aan de educatieve inhoud. Een actieve deelname van de studenten die deelnemen aan het grammaticapanel GP-segment van de vakgroep is een hoofdvoorwaarde voor hun opname in de eindbeoordeling. Alleen door de deelname van leerlingen kan de activiteit deel uitmaken van een school. Aan dit criterium kunnen niet alleen de symbolische of abstracte en niet alleen de affiniteiten en de relaties die vandaag de dag dit werk beheersen, maar ook de gemeenschappelijke ingebouwde tendens van de onderwijskring worden gekoppeld. Omdat de school echter slechts in beperkte mate in staat is de leefwereld van de leerlingen die uitsluitend aan de feestactiviteit deelnemen, na te bootsen, moet dit tegelijkertijd worden gecompenseerd door de inbreng van de leerkrachten en de didactici, wier belangen een groter volume aan inhoud geven, een langere leerinspanning (er is meer tijd nodig voor de internationale dimensie die van de leerlingen uitgaat), enz. De workshop wordt een “praktijk” in de zin van de gemeenschappelijke werkervaring van de vroegere menselijke cultuur met het voordeel van samenwerking die de deelnemers verenigt die aan de activiteit beantwoorden aan het doel dat het punt van het leerplan volgens dit essay bepleit. Deze kenmerken lijken zichtbaar te zijn in de observatie van het grammaticaal werken in Coleman’s peers centers 1990, toen alle leerlingen deelnamen aan de activiteiten. In tegenstelling tot de vorige activiteiten, kwamen zij van school met hetzelfde wereldbeeld en dezelfde religieuze grondhouding. Zoals Happe en Francisco (eds.) aangeven, ontmoetten ze elkaar en oefenden ze samen in een leefgemeenschap waar alle deelnemers gelijk waren; ze hoefden niet op hetzelfde moment te werken en ze kwamen naar het werk met wat ze al wisten.

Theoretische lezingen kunnen aanvoeren dat de groepsgewijze aanpak van een project geen neutrale manier is om een nieuw onderwijsmodel op te zetten. Zoals we gezien hebben, is samenwerking de basis van een workshop. Zonder dit gevoel mist een opleiding voor werkactiviteiten waarin de deelnemers het model als filosofische verbintenissen, bedoeld als noodzakelijke praktijken, moeten herkennen, benoemen en beantwoorden, ethische massa. In formele settings is de workshop een categorie van gehoorzaamheid geworden.

lees meer:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *